غلامحسین ابراهیمی دینانی

نویسنده و فیلسوف ایرانی

غلامحسین ابراهیمی دینانی در ۵ دی سال ۱۳۱۳ در دینان از توابع درچه اصفهان به دنیا آمد. وی پس از تحصیل ابتدائی در روستای خود، در مدرسه علمیه نیماورد اصفهان به تحصیلات دینی مشغول شد. پس از گذراندن دوره سطح و مقدمات فلسفه، در سال ۱۳۳۳ وارد حوزه علمیه قم شد و ضمن تحصیل خارج فقه و اصول نزد مراجع بزرگ، به فراگیری فلسفه نیز در نزد علامه طباطبائی پرداخت؛ که شاهد مباحث فلسفی هانری کربن (فرانسوی) و سید محمد حسین طباطبایی نیز بود. فلسفه را در اصفهان نزد حکیم ضیاء پور شروع کرد و در قم در سطح عالی با سید محمد حسین طباطبائی به پایان رساند و از شاگردان خاص او گردید. وی در سال ۱۳۴۵، و پنج سال پس از درگذشت سید حسین طباطبایی بروجردی به تهران مهاجرت کرد و وارد دوره کارشناسی دانشگاه تهران شده و پس از اخذ درجه کارشناسی، جهت گذراندن امورات زندگی به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمد. وی تا دریافت درجه دکتری ادامه تحصیل داد و در سال ۱۳۵۲ از رساله دکتری تخصصی فلسفه خود دفاع کرد. دینانی در سال ۱۳۵۳ ازدواج کرد که ثمره آن دو دختر می‌باشد و در همان سال به عنوان استاد فلسفه در دانشگاه فردوسی مشهد مشغول به تدریس شد. وی در سال ۱۳۶۲ به تهران منتقل شده و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران شد و تاکنون استاد این دانشگاه است. وی صاحب تألیفاتی بسیاری در زمینه عرفان و فلسفه می‌باشد. ایشان در آثار فلسفی خود به نقد آرای فلسفی فلاسفه بزرگ غرب و شرق پرداخته و در ذیل آن‌ها به ارائه نظرات خاص فلسفی خود نیز پرداخته‌است. استاد دینانی در سمینارها و همایش‌های متعدد داخلی و خارجی شرکت داشته و مقالات و آثار فراوانی در حوزه فلسفه و دین پژوهی به رشته تحریر درآورده که برخی از کتابهایش جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران را دریافت نموده‌است و در اولین دوره همایش چهره‌های ماندگار در سال ۱۳۸۰ با عنوان چهره برتر فلسفه تقدیر شدند. بخشی از شهرت وی به علت پژوهش در حکمت اشراق و سهروردی و احیای آن در سال‌های اخیر است. دینانی تسلط خاصی بر فلسفه ابن سینا، ابن رشد، سهروردی و ملاصدرا دارد. وی با بررسی تمامی آثار و نوشته‌های شیخ شهاب‌الدین سهروردی تاکنون چندین کتاب مهم در رابطه با فلسفه و افکار این فیلسوف ایرانی نگاشته‌است. هم‌اکنون استاد بازنشسته گروه فلسفه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران است. او در دانشگاه‌های تهران، تربیت مدرس، دانشگاه مذاهب اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی و مدرسه عالی شهید مطهری به تدریس فلسفه پرداخته‌است. ابراهیمی دینانی همچنین عضو پیوسته فرهنگستان علوم ایران است. او در سال ۱۳۸۴ با کتاب دفتر عقل و آیت عشق، در سال ۱۳۸۵ با کتاب درخشش ابن رشد در حکمت مشاء و در سال ۱۳۸۹ با کتاب فلسفه و ساحت سخن برنده جایزه کتاب سال شد. او چهره برتر فلسفه ایران در اولین دوره همایش چهره‌های ماندگار است.تا به حال چندین مقاله و فیلم مستند نیز دربارهٔ این فیلسوف، نوشته و ساخته شده‌است. دینانی در مدرسه حجتیه قم به تحصیلات حوزوی پرداخته و در آن مدت سید محمد خامنه‌ای و سید علی خامنه‌ای از افراد هم بحث و هم خرج وي بوده‌است. وی همچنین از شاگردان سید روح‌الله خمینی و سید محمد حسین طباطبایی بوده و نیز شاهد مباحث فلسفی هانری کربن و سیدمحمد حسین طباطبایی بوده‌است. کلاسهای آزاد وی جهت دانشجویان فلسفه و محققین و علاقه‌مندان مطالعه آزاد فلسفه اسلامی در انجمن حکمت و فلسفه ایران برقرار است. به غیر از کلاسهای دانشگاهی و آزاد، دینانی سلسله درس‌هایی با عنوان معرفت در شبکه چهار تلویزیون ایران دارد. سمت‌ها و عناوین: مدیر گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه علوم اسلامی رضوی ۱۳۷۵ تا ۱۳۷۹ مدرس علوم حوزوی در حوزه علمیه قم تا سال ۱۳۴۵. اشتغال و استخدام در وزارت آموزش و پرورش به عنوان دبیر دبیرستانهای تهران سال ۱۳۵۱. استاد دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد تا ۱۳۶۱. عضو هیت علمی دانشگاه تهران سال ۱۳۶۲ و بازنشسته در سال ۱۳۸۷. استاد دانشگاه تربیت مدرس. استاد دانشگاه مذاهب اسلامی. استاد دانشگاه امام صادق استاد دانشگاه آزاد اسلامی تهران و کرج. عضو پیوسته فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران. عضو ثابت انجمن حکمت و فلسفه ایران. عضو مؤسس، هیئت امناء و مدیربخش فلسفه اسلامی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران. تقدیر شده در اولین دوره چهره‌های ماندگار با عنوان چهره برتر رشته فلسفه در سال۱۳۸۰. تقدیر شده در جایزه کتاب سال ۱۳۷۸ برای کتاب ماجرای فکر فلسفی در جهان اسلام. تقدیر شده در جایزه کتاب سال ۱۳۸۴ برای کتاب دفتر عقل و آیت عشق. تقدیر شده در جایزه کتاب سال ۱۳۸۵ برای کتاب درخشش ابن‌رشد در حکمت مشاء. تقدیر شده در جایزه کتاب سال ۱۳۸۷ برای کتاب نصیرالدین طوسی: فیلسوف گفتگو. عضو شورای عالی علمی مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. صاحب بیش از چهل عنوان کتاب در حوزه فلسفه. نویسنده چندین مقاله برگزیده فلسفی.